Klasik bir yılbaşı sonrası, ancak kalkabildim. Hatta bir kalktım, prensiplerim vardır!!'ın vakti geçmiş. Ben saat 11 gibi kalkıp, programı "hem de anonslu" yapıp, gider yatarım diyordum. Olmadı, kısfmet...
Efendim, dün betty'deydik ve Betty, ben, Ufuk ve "i just called to say i love you" muhteşem bir yılbaşı özel programı icra ediyorduk. Hep birden 10-9-8 diye saydık. Sonra yeni yıla girdik ve dinleyicilerimizi kutladık... 2010'un ilk dakikalarında küt! diye yayın gitti. 45 dakika kadar yayını tekrar almaya uğraştık ama nafile. 2010 bizim için aksilikle başladı.
Her yıl, tam böyle yeni yıla girerken içimde o yılın nasıl geçeceğine dair bir önsezimsi bir şey oluyor. Balık burcu algısı :P Şimdiye kadar hiç şaşmadı bu. Geçen yıl inanılmaz neşeli girmiştim, içim çok ferah ve çok açıktı. 2009 muhteşem oldu. Bu yıl içimde öyle bir kötü his var ki, hala geçmedi. Kalbimi, ruhumu nasıl mengeneler sıkıştırıyor anlatamam. Bu yıl çok zor geçecek :(
Zaten geçen gün yazdığım "kendi evim kendi hayatım" motto'm şimdilik %75 suya düştü. Evde muhteşem bir kavga çıktı ve ben artık bu konudan bahsetmeye bile korkar oldum. Eğer çok istediğim bir şey, bir şekilde sekteye uğruyorsa, kalbim o "şeye" çok kırılıyor. Daha sonra üzerine düşünmek bile sinirlerimi bozuyor. Kendi evim olamayacak. Aldığım duvar çıkartmalarını da gidip şimdi kendi odamın duvarına yapıştıracağım.
Hayal kurmayı çok seviyorum ama artık kendimi o konuda bayaa dizginler oldum. Olabildiğince mantıklı hayaller kuruyorum artık. O kadar mantıklılar ki daha sonra "öff zaten olmaz" diyorum. Sanırım hayallerimi kaybediyorum. Hükümsüzdür.
Bu gün ayrıca çok karamsarım. Sanırım yorganımın altına girip bütün gün oradan çıkmayacağım. Depresyon hırkam nerede?!
"Bu gün çok zordu ama yarın sabah kalktığımda her şey düzelmiş olacak."
1 yorum:
ek de bir gün geçecek. Bu da geçecek :)
Yorum Gönder